Objective: The aim of this study to present the results of surgical outcome of the patients who were operated with transpedicular posterior screw fixation and posterolateral fusion for lumbar spondylolysthesis.

Methods: In this study, we evaluated 32 patients who were treated for lomber spondylolisthesis between 1996 and 2004 in our hospital, retrospectively. All patients have been evaluated with preoperative dynamic lomber x-rays, computed tomography and magnetic resonance imaging. Posterior decompression, posterior transpedicular screw placement and posterolateral fusion have been pelformed in all patients. The stabilization systems were evaluated with lomber x-ray and computed tomography, were obtained on the first postoperative day in all patients. Lomber x-rays were repeated at the Ist. 3rd. and 6th. months for evaluating the fusion.

Results: Lower back and leg pain and neurological deficits in variable degrees, were present in all patients with improved lumbar spinal instability according to clinical and radiological data. The patients consisted of 29 females and 3 males, ranging in age from 22 to 70 years with a mean of 52.6 years. The level of spondylolystesis was at the L5-S1 in 19 patients, L4- L5 in 11 and L3-L4 in 2 patients. Spondylolystesis degrees according to Meyerding scale were grade 1 in 19 patients and grade 2 in 13 patients. Lower back pain improved in all patients. No further operation was required in any of the patients.

Conclusion: Posterior transpedicular screw fixation and posterolateral fusion should be preferred in treatment of lomber spondylolysthesis.

Amaç: Bu çalışma kliniğimizde 1996-2004 yılları arasında lomber spondilolistezis tanısı ile posterior transpediküler vida ile internal fiksasyon ve posterolateral füzyon uygulanan olgulardaki cerrahi prensiplerimizi ve sonuçlarımızı yansıtmayı amaçlamaktadır.

Yöntem: Lomber spondilolitezis tanısı ile posterior transpediküler vida sistemleri ile internal fiksasyon ve posterolateral füzyon operasyonu uygulanan 32 olgu retrospektif olarak değerlendirildi. Operasyon öncesinde tüm olgularda dinamik lomber grafiler, bilgisayarlı tomografi ve manyetik rezonans incelemeleri yapıldı. Tüm olgularda posterior dekompresyon, posterior interpediküler vida ile internal fiksasyon ve posterolateral füzyon uygulandı. Stabilizasyon sistemleri, operasyon sonrası ilk gün lomber grafi ve bilgisayarlı tomografi ile değerlendirildi. Lomber grafiler I., 3. ve 6. aylarda tekrarlanarak füzyon gelişimi açısından incelendi.

Bulgular: Lomber spinal instabilitenin klinik ve radyolojik kanıtları mevcut olan olguların tümünde bel ve/veya bacak ağrısı ve değişik düzeylerde nörolojik defisit vardı. 29'u erkek 3' ü kadın olan olguların ortalama yaşı 52,6 (22-70) olup, Meyerding sınıflamasına göre 19 olguda grade I, 13 olguda grade Il spondilolistezis tespit edildi. 19 olguda L5-S1 seviyesinde, 11 olguda L4-5 seviyesinde ve 2 olguda L3-4 seviyesinde kayma tespit edildi. Operasyon sonrasında şiktiyetleri azalmayan olgumuz olmadı. Hiçbir hasta tekrar opere edilmedi.

Sonuç: Lomber spondilolistezis cerrahi tedavisinde posterior transpediküler vida ile internal fiksasyon ve posterolateral füzyon uygulamaları tercih edilmesi gereken bir yöntemdir.