Objective: In recent years, the role of oxidative stress in several diseases is being disassed including migraine. Lipid peroxidation is accepted to be the best index for oxidative damage. This study was designed to see the oxidative stresslantioxidant status profile during a migraine attack and the initial phase.

Method: In 27 patients with migraine, during the attack and the initial phase, as well as 27 healthy controls, serum levels of thiobarbituric acid-reactive substances (TBARS) as a marker for lipid peroxidation, and serum levels of uric acid and albumin, as a marker for antioxidant status, were measured.

Results: TBARS levels were found to be significantly higher in migraine attack compared to the initial level as well as to the control group (p <0,001). Uric acid levels during the attack were found to be significantly higher with respect to initial phase and controls (p<0,001 and p<0,01). The difference between serum uric acid levels of initial phase and control group was not statistically significant (p>0,05). There was no difference among groups for serum albumin levels (p>0,05).

Conclusions : The results of our study suggest that, oxidative stress may have an important role in migraine pathogenesis.

Amaç: Son yıllarda birçok hastalıkta olduğu gibi migrende de oksidatif stresin önemi tartışılmaktadır. Lipid peroksidasyonu oksidatif hasarın en iyi göstergesi olarak kabul edilmektedir. Biz bu çalışmayı migrende atak (ağrılı) ve atak dışı (ağrısız) dönemde oksidatif stres/antioksidan statü profilini belirlemek amacıyla gerçekleştirdik.

Yöntem: Çalışmamızda; 27 migrenli hastada hem ağrılı, hem de ağrısız dönemde olmak üzere iki, eşit yaş ve cinsteki sağlıklı kontrollerde ise, bir kere lipid peroksidasyonunun göstergesi olarak tiyobarbitürik asitle reaksiyonlaşan maddeler (TBARS), antioksidan sistemin göstergesi olarak da ürik asit ve albümin düzeyleri ölçüldü.

Bulgular: TBARS düzeyleri kontrol grubuna göre migrenlilerde hem atak, hem de atak dışı dönemlerde anlamlı olarak yüksekti (p<0,001). Migrenlilerde TBARS düzeylerindeki yükseklik ağrısız döneme göre de ağrılı dönemde daha belirgindi (p<0,001). Migrenlilerin ürik asit atak düzeyleri atak dışı döneme göre ve kontrol grubuna kıyasla anlamlı olarak düşük bulundu (p<0,001 ve p<0,01). Atak dışı ve kontrol grubu ürik asit düzeyleri arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0,05). Albümin düzeyleri açısından gruplar arasında fark yoktu (p>0,05).

Sonuç: Çalışmamızın sonuçları oksidatif stresin migren patogenezinde önemli bir rolü olabileceği yönünde değerlendirildi.