The studies showed the importance of family structure and functioning in psychiatric disorders that emotional state of the family affects highly the occurence, course, relaps rate and rate of hospitalisations. At this study we investigated the perception of family functioning and its relationship with the sociodemografic and clinical variables in the schizophrenic patients. Our study group consisted of 115 schizophrenic patients according to DSM-1V criteria. The perception of family functioning measured with Family Assessment Device (FAD). We found statistically significant relationship between perception of family functioning and sex, family type, age, level of education and working status. We also found statistically significant relatiohship between rate of hospitalizations, compliance, duration of the disorder and the perception of family functioning. The pbands with acute psychotic episode showed perception of family functioning worse than probands with acute psychotic episode showed perception of family intervention can affect the course of schizophrenia positively. Interventions such as education of the .families and sııpportive groups would enhance the coping strategies and problem solving abilities of the members of the families other than patients and better functioning as well.

Yapılan çalışmalar, ruhsal bozukluklarda aile içindeki ilişkilerin yapısı ve aile işlevlerinin sağlıklı biçimde yerine getirilmesinin önemini vurgulamakta olup, özellikle aile içindeki duygusal ortamın hastalığın ortaya çıkma riskini, gidişini, nüks ve hastaneye yatırılma oranın, önemli ölçüde etkilediğini göstermektedir. Bu çalışmada, şizofren hastaların aile işlevselliklerinin algılanması ile sosyodemografik ve klinik özellikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmamızdaki örneklem grubu DSM-IV tanı ölçütlerine göre şizofreni tanısına varılmış 115 olgudan oluşmaktaydı. Aile işlevselliğinin algılanması, aile işlevselliğini değerlendirme ölçeği (ADÖ) ile değerlendirildi. Cinsiyet, aile tipi, yaş, eğitim düzeyi ve çalışma durumuyla aile işlevselliğinin algılanması arasında istatistiksel Olarak anlamlı ilişki bulunduğu saptanmıştır. Hastanın yatış sıklığın, tedavi uyumu ve hastalık süresiyle aile işlevselliğinin algılanması arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmıştır. Akut alevlenme dönemindeki olgu grubunda aile işlevselliğinin, remisyon dönemindeki olgu grubuna göre daha sağlıksız algılandığı saptanmıştır. Şizofrenide tedavi planına ailelerin de katılması hastalığın gidişini olumlu yönde etkileyebilir. Ailelerin eğitilmesi ve destek grupları oluşturulması gibi girişimler hasta dışındaki diğer aile üyelerinin hastalıkla başa çıkma ve sorun çözme yetilerini artırarak, ailenin daha iyi düzeyde işlev görmesine yardımcı olabilecektir. Bu şekilde hastaların en önemli destek sisteminin güçlendirilmesi sağlanabilir.