Wernicke's encephalopathy, which in its classic form consists of the triad of oculomotor abnormalities, ataxia, and a confusional state, must also be considered in an alcoholic with altered mental status. Although the presence of ocular signs was once considered pathognomonic, it is now recognized that the syndrome may present with encephalopathy alone. Many patients with Wernicke's encephalopathy (as many as 80 %) will develop Korsakoffs syndrome. The point at which Wernicke's encephalopathy ends and Korsakoff's syndrome begins is difficult to ascertain. Differentiating between Wernicke's encephalopathy and other causes of delirium, including alcohol withdrawal delirium, can be difficult. Although the case described herein appears to involve a protracted alcohol withdrawal delirium, the validity of that diagnosis may be questioned. That is, can a delirium that persists beyond 4 weeks (totally 3 months) following the cessation of heavy drinking still be considered an alcohol withdrawal delirium? The most common outcome of delirium is full recovery. Sometimes the patient may experience recurrent episodes of it over a period of months or even years. This is most likely to happen in someone suffering from a progressive brain disease, such as a space-occupying lesion, or from a metabolic disease punctuated by recurrent exacerbation's and concomitant cerebral dysfunction. Chronic renal, hepatic, cardiovascular and pulmonary diseases offer relevant examples.

Klasik biçim olarak okülomotor anormallikler, ataksi ve konfüzyonel belirtileri içeren triadla belirlenen Wernicke ensefalopatisi, de ğişen mental belirtilerle karşımıza çıkan bir alkolikte gözönüne al ınmalıdır. Önceleri oküler işaretlerin varlığının patognomonik olduğu düşünüldüyse de, şimdilerde sendromun yaln ız başına ensefalopatiyle de görülebileceği kabul edilmektedir. Wernicke ensefalopatisi olanlar ın çoğu (yaklaşık % 80'i), Korsakoff sendromu geli ştirir. Wernicke ensefalopatisinin bittiği ve Korsakoff sendromunun ba şladığı noktay ı anlamak.zordur. Diğer taraftan, Wernicke ensefalopatisi ile, alkol yoksunluk deli ıyumu da içinde olmak üzere, diğer deliryum nedenleri arasında ayırıcı tanı yapmak da zor olabilmektedir. Sundu ğumuz olgu bir uzam ış alkol yoksunlu ğu deliryumu gibi gözükse de, bu tan ının geçerliliği sorgulanabilir. Şöyle ki, ağır içiciliğin kesilmesini izleyen ve 4 haftadan fazla (toplam 3 ay kadar) devam eden bir deliryum, alkol yoksunluk deliryumu olarak değerlendirilebilir mi? Deliryum, olağan olarak tam düzelme ile sonlanır. Ancak literatürde bir organik mental sendrom olarak delityumun, baz ı hastalarda aylar hatta yıllar süren bir periyod boyunca tekrarlayan epizodlar halinde görülebileceği belirtilmektedir. Bu durum büyük olas ılıkla, beyin işlev bozuklu ğu ile birlikte bulunan ve tekrarlayan alevlenmeler gösteren bir metabolik hastalık ya da yer kaplayan lezyon gibi ilerleyici bir beyin hastalığı olanlarda ortaya çıkar. Kronik renal, hepatik, kardiyovasküler ve pulmoner hastal ıklar da buna örnek oluşturur.