Amaç: Şizofreni kronik gidişli, entelektüel ve bilişsel işlevlerde yıkımla giden bir rahatsızlıktır. Tedavisinde çok fazla yol alınmasına rağmen hastaların yaşam kaliteleri henüz istenen düzeyde değildir. Bu çalışmanın amacı; şizofreni hastalarında belirti şiddeti ve yetiyitiminin yaşam kalitesine etkisini araştırmaktır.

Yöntem: Çalışmaya DSM-IV tanı ölçütlerine göre şizofreni tanısı konulan 50 hasta alındı. Hastalara Sosyodemografik Bilgi Formu, Şizofreni Hastaları İçin Yaşam Niteliği Ölçeği, Dünya Sağlık Örgütü-Yetiyitimi Çizelgesi (WHO-DAS-II), Kısa Psikiyatrik Derecelendirme (KPDÖ), Pozitif ve Negatif Belirti (PNBDÖ), Calgary Şizofrenide Depresyon (CŞDÖ), İçgörü Değerlendirme, Liebowitz Sosyal Anksiyete Ölçekleri (LSAÖ) uygulandı.

Bulgular: Çalışmanın sonucunda hastaların ekonomik durumu ile yaşam kalitesinin bütün alanları arasında pozitif yönde korelasyon saptandı. Hastalığın başlangıç yaşı ile mesleki rol, kişisel eşya/faaliyet puanları arasında pozitif ilişki olduğu görüldü. Yaşam kalitesinin tüm alanları ile KPDÖ ve PNBDÖ negatif puanları arasında negatif yönde ilişkili olduğu saptandı. Yetiyitimi skorlarının yaşam niteliğinin tüm alanlarıyla negatif olarak ilişkide olduğu saptanmıştır. Yaşam niteliğinin kişilerarası ilişkiler alanı ile içgörü puanı arasında pozitif; LSAÖ kaygı ve kaçınma puanları ile negatif yönde ilişkili olduğu bulundu.

Sonuç: Bu çalışmada, şizofreni hastalarının yaşam kalitesi ve yaşam kalitesine etkili olabilecek etmenler araştırılmıştır. Bizim verilerimiz kronik fiziksel hastalıklarda olduğu gibi kronik bir ruhsal hastalık olan şizofrenide de yetiyitiminin yaşam kalitesini olumsuz olarak etkilediğini göstermiştir. Bu noktada yaşam kalitesini arttırmanın bir yolu ve belki de en önemli yolu yetiyitiminin azaltılması olacaktır.