Objective: To know attitudes of psychiatric patients’ relatives towards mental disorders are important for compliance in the treatment and prognosis of the illness. This study aimed to determine attitudes of families towards mental disorders who have family member with mental disorders.

Method: The sample of the study consisted of 138 patients’ relatives who accepted to participate in the study and had psychiatric inpatient and outpatient at İstanbul University Cerrahpaşa Medical Faculty. Patients’ relatives were evaluated by using Information Form and Opinions About Mental İllness Scale (OMI). Research data was evaluated statistically computed with SPSS using the percentage, One Way Variance Analysis (ANOVA) and t-tests.

Results: Most of the patients’ relatives were in the 40-50 age group (n:41, 29.7 %), married (n:99, 71.7 %), female (n:88, % 63.8), house wife (n:53, 38.4 %) and graduated from secondary school (n:50, 36.2 %). Most of the patients’ diagnosis were mood disorders (n:66, 47.8 %), illness time was between 1-5 years (n: 48, 34.8 %), number of admission to hospital was 2 and more (n:115, 83.3 %). Mean scores of OMI was 153.28±26.97. Significant relationship was found between education level and OMI scale mean score (F:3,534, p:0,032). Significant relationship was found between “diagnosis was known by relatives” and interpersonal etiology sub-scale (t:2.084, p:0.03), “diagnosis was known by friends” and interpersonal etiology sub-scale (t:2.224, p:0.028) and “diagnosis was known by neighbor” and interpersonal etiology sub-scale (t:2.156, p: 0.033).

Conclusion: It was determined that there is a relationship between the attitudes towards mental disorders and education level, “diagnosis was known by relatives, friends and neighbor”.

Amaç: Ruhsal sorunu olan hastaların tedaviye uyumunun ve hastalıklarının seyrinin olumlu olabilmesi için hasta yakınlarının hastalığa karşı tutumlarının bilinmesi önemlidir. Bu çalışmada, ruh sağlığı bozuk olan bireylere sahip aile üyelerinin hastalığa ilişkin tutumlarının belirlenmesi hedeflenmiştir.

Yöntem: Araştırmanın örneklemini, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Psikiyatri Kliniği’nde yatan hastası ya da polikliniğe başvuran hastası olan, araştırmaya katılmayı kabul eden 138 hasta yakını oluşturmuştur. Hasta yakınlarına bilgi formu ve Ruhsal Hasta/Hastalıklara İlişkin Görüşler Ölçeği uygulanmıştır. Çalışma verileri bilgisayarda SPSS programı ile yüzdeleme, t-testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) testlerinden yararlanılarak istatistiksel olarak değerlendirilmiştir.

Bulgular: Hasta yakınlarının çoğunluğu 40-50 yaş grubunda (n:41, % 29.7), evli (n:99, % 71.7), kadın (n:88, % 63.8), ortaöğrenim mezunu (n:50, % 36.2), ev hanımı (n:53, % 38.4) idi. Hastaların çoğunluğunun tanısı duygudurum bozukluğu (n:66, % 47.8), hastalık süresi 1-5 yıl arasında (n: 48, % 34.8), hastaneye başvuru sayısı 2 ve üzeri (n:115, % 83.3) idi. RHİG ölçeğinin puan ortalaması 153.28±26.97 bulundu. Eğitim düzeyi ile RHİG ölçeği puan ortalaması arasında anlamlı bir ilişki bulundu (F:3,534, p:0,032). Hastalığı akraba çevresinin bilme durumu ile bireylerarası etiyoloji boyutu arasında (t:2.084, p:0.03), hastalığı arkadaş çevresinin bilme durumu ile bireylerarası etiyoloji boyutu arasında (t:2.224, p: 0.028) ve hastalığı komşuların bilme durumu ile bireyler arası etiyoloji boyutu arasında (t:2.156, p: 0.033) anlamlı bir ilişki bulundu.

Sonuç: Bu araştırmada ruhsal hastalıklara karşı tutumun eğitim düzeyi, hastalığın akraba, arkadaş çevresinin ve komşuların bilmesi ile ilişkili olduğu belirlendi.