Objective: In this study we aimed to evaluate quality of life and individual factors influencing quality of life in nur-sing home residents.

Method: We assesed 61 elderly residents of Eskişehir Maide Bolel Nursing Home. The residents who got less than 24 points in Standardized Mini Mental Test For The Uneducated were excluded and 39 of the residents were included in the study. A questionaire on demographic data which was formed by the authors, Geriatric Depression Scale, Short Form-36 (SF-36) Multidimensional Scale of Perceived Social Support and Brief Disability Questionnaire were administered. We evaluated the relationship between the variables and SF-36 subscale scores.

Results: 7 of the elderly included in the study were female and 32 were male. The mean age was 72.69. Significant relationship between SF-36 subscales and age, level of education, having a disability, reading, joining social activities, exercise, having a hobby, the presence of depression, disability scores and perceived social support was found.

Conclusion: Increasing social facilities, presenting various kinds of hobbies that the elderly can accept and having exercise programs in nursing homes will help to increase quality of life in these places. Screening depression and giving appropriate treatments by itself will also increase quality of life in these elderly. Revealing the factors causing disability and making interventions in order to relieve these factors will also help.

Amaç: Bu çalışmada huzurevinde kalan yaşlıların yaşam kalitelerinin değerlendirilmesi ve yaşam kalitesine etki eden bireysel etkenlerin araştırılması amaçlanmıştır.

Yöntem: Çalışma için Eskişehir Maide Bolel Huzurevi'nde kalan 61 yaşlıyla görüşüldü. Eğitimsizler İçin Standardize Mini Mental Test(E-SMMT)'den 24 puanın altında alanlar dışlandı ve 39 yaşlı çalışmaya alındı. Çalışmaya katılan yaşlılara sosyodemografik veri anketi, Yaşlılar İçin Depresyon Ölçeği (YDO), yaşam kalitesini değerlendirmek üzere Kısa Form-36 (SF-36) ve Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği (ÇBASDÖ) uygulandı ve diğer değişkenlerin SF-36 alt ölçek puanlarıyla ilişkileri değerlendirildi.

Bulgular: Çalışmaya dahil edilen yaşlıların 7'si kadın, 32'si erkekti ve ya ş ortalamaları 72.69'du. İncelenen değişkenlerden yaş, eğitim durumu, herhangi bir özrünün olup olmaması, günlük işlerde zorlanma, sağlığıyla ilgili endişe, herhangi bir hobisinin olması, kitap okuma, sosyal etkinliklere katılma, egzersiz yapma, depresyon, yeti yitimi ve algılanan sosyal destek SF-36 alt ölçekleriyle anlamlı olarak ilişkili bulundu.

Sonuç: Huzurevlerinde sosyal etkinliklerin arttırılması, yaşlıların kendilerine hobi olarak edinebilecekleri faaliyetlerin çeşitlendirilmesi ve egzersiz programlarının olması buradaki yaşam kalitesine olumlu katkı sağlayacaktır. Huzurevlerinde depresyonun taranması ve uygun tedavinin yapılması bile tek başına bu grupta yaşam kalitesini arttırmaya yardımcı olabilir. Bununla birlikte yeti yitimine neden olan etkenlerin belirlenerek ortadan kaldırılabilecek veya hafifletilebilecek etkenlere müdahale edilmesi de bu açıdan yararlı olacaktır.