Object: Although the relationship of psychiatric diseases and crime is getting more and more attention in recent years, research and literature on forensic cases are inadequate in our country. We investigated the psychiatric diagnosis of cases and the relationship between diagnosis and crime in patients referred to Bakırköy State Hospital for Psychiatric and Neurological Diseases, which, as a hospital represents an important accumilation of experience on medical expert witness duty and compulsory treatment of forensic cases

Method: Medical charts of 1831 cases, referred by courts for assesment of criminal responsibility according to Act 46 of Turkish Penalty Law (TPL) and were given a final report by the medical board of experts, were investigated retrospectively and psychiatric diagnosis were cathegorized according to DSM-III-R.

Conclusion: 48.9 of the cases (n=895) were considered as not having criminal responsibility according to Act 46 ofTPL, 6.7 % (n=123) were considered as having only partial criminal responsibility according to Act 47, and the remaining cases (43.5 %, n=796) were considered as possessing full criminal responsibility. When cases not possessing criminal responsibility were assesed by their axis 1 of their psychiatric diagnosis, 32.8 % (n=294) were diagnosed as having schizophrenia, 26.4 (n=236) mood disorders, 14.3 % (n=128) delusional disorders, 9.9 % (n=89) PD NOS [psychotic disorder not otherwise specified], 5.5 % (n=49) mental disorders due to a general medical condition, 2.5 % (n=22) psychotic disorder due to substance abuse and 2.5 % (n=22) other psychiatric diagnosis. Chronic and progressive psychotic disorders were found to be involved in more violent crimes and often these crimes were found not to be organized.

Amaç: Psikiyatrik hastalıklar ile suç ilişkisi son yıllarda üzerinde önemle durulan bir konu olmakla birlikte, ülkemizde adli olgularla ilgili yeterli araştırma ve yayının olmadığı gözlenmektedir. Bu çalışmada, tıbbi bilirkişilik ve adli olguların zorunlu tedavisi ile ilgili önemli bir birikime sahip olan hastanemize, ilgili mahkemeler tarafından tıbbi gözlem amacıyla sevkedilen olgulardaki psikiyatrik bozuklukların tanı dağılımı ve tanı ile suç arasındaki bağlantıların araştırılması hedeflenmektedir.

Yöntem: 1989 ile 1995 yılları arasında, toplam 7 yıllık bir dönem içerisinde, Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesine çeşitli mahkemeler tarafından TCK 46. maddesi gereği ceza ehliyetlerinin saptanması amacıyla gönderilen ve hakkında rapor düzenlenen 1831 olgunun raporları, geriye dönük olarak incelenmiş ve olguların psikiyatrik tanıları DSM-III-R tanı sistamine göre değerlendirilmiştir.

Sonuç: Ceza ehliyeti dışında başka değerlendirmeler istenen 17 olgu dışlandı. Geri kalan olguların % 48,9'unun (n=895) TCK 46. maddesi kapsamında değerlendirilerek ceza ehliyetlerinin olmadığı , % 6.7'sinin (n=123) ise TCK 47. maddesi kapsamında değerlendirilerek ceza ehliyetlerinin kısıtlandığı ve geri kalan 796 (% 43.5) olgunun ise ceza ehliyetlerinin tam olduğu saptanmıştır. Ceza ehliyeti olmayan olguların 1. Eksendeki psikiyatrik tanı dağılımlarına bakıldığında olguların % 32.8'inde (n=294) şizofreni, % 26.4'ine (n=236) mizaç bozuklukları, % 14.3'üne (n=128) sanrısal bozukluk, % 9.9'una (n=89) BTA psikoz, % 5.5'ine (n=49) organik akıl bozukluğu, % 2.5'ine (n=22) madde kullanımına bağlı psikotik bozukluk ve % 2.5'ine (n=22) ise diğer psikiyatrik tanıların konduğu saptanmıştır. Kronik ve progresif seyirli psikotik bozuklukların daha çok şiddet suçları işledikleri, bu suçların genellikle organize olmadığı saptanmıştır.