The aim of our study was to compare trazodone, presenting a reference antidepressant for geriatric depression, with paroxetine aspects of efficacy side effects and acceptability. The study group consisted of 40 patients diagnosed major depressive disorder and fulfilled DSM-IV criteria between Januar) , 1996 and December 1996 in Fırat University Medical Faculty Psychiatric Department. Their ages were over 60 years. The patients were divided two groups randomizely. Hamilton depression scale (HAM-D), Hamilton anxiety scale and mini mental examination were performed to each patient following psychiatric interview and before treatment. The patients were divised in two group. 50 mg/day trazodone and 20 mg/day paroxetine were giyen in both of group. The Jose was raised gradually in cases which was not enough responsive. The patients were peıformed HAM-D scale, Hamilton anxiety scale and mini mental examination at first, second, 4th and 6th weeks in addition to psychiatric examination. And so the efficacy of treatment was assessed. At sixth week improve on HAM-D score was statistically significant both groups. Also, comparison of two drugs, although there was a minimal superiority about trazodone, but the difference was not statistically significant. Dizziness and sedation in trazodone group and trembling and sweating in paroxetine group were prominent side effects. Both drugs were found efficacous on geriatric depression.

Bu çalışmada yaşlılık dönemi depresyonunda, referans bir antidepresan olarak sunulan trazodon ile paroksetinin etkinlik, yan etki ve kabul edilebilirlik aç ısından karşılaştırdması amaçlandı. Çalışma grubunu Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi psikiyatri kliniğine Ocak-Aralık 1996 tarihleri arasında başvuran, DSM-IV tan ı ölçütlerine göre majör depresif bozukluk tan ısı konulan 60 yaş ve üzeri 40 hasta oluşturdu. Hastalar rastgele 20 kişilik iki gruba ayrıldı . Çalışma grubundaki her hastaya psikiyatrik muayeneyi takiben tedavi öncesi Hamilton depresyon ölçeği (HDÖ), Hamilton anksiyete ölçe ği (HAÖ), K ısa Ak ıl Muayenesi (KAM) uyguland ı . 20 kişilik gruplara ayrılan hastaların ilk grubuna trazodon 50 mgl gün, ikinci grubuna da paroksetin 20 mgl gün başlandı . Yeterli yan ıt alınamayan olgularda aralıklı olarak doz arttırımına gidildi. Hastalara çalışmanın 1,2,4. ve 6. haftalarında psikiyatrik muayenenin yan ısıra HDÖ, HAÖ ve KAM uygulanarak tedavi etkinliği değerlendirildi. Her iki tedavi grubunda 6. haftada HDCrdeki düzelme istatistiksel olarak anlaml ıydı . Altıncı haftada iki grubun düzelme oranları karşılaştırıldığında; trazodon ile az da olsa bir üstünlük gözlenmesine karşın istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Trazodon kullananlarda baş dönmesi ve sedasyon, paroksetin kullananlarda ise titreme ve terleme göze çarpan yan etkilerdi. Her iki ilaç da, ya şlılık depresyonunda etkin bulundu.